Wortelzaden en peen zaden van rode, gele, witte en paarse variëteiten. De kleur van een wortel hangt af van de soort, het teeltsysteem en het klimaat. De geeloranje gekleurde wortel is nog steeds de standaardwortel. Deze oranjekleurige wortel, zoals we die vandaag de dag waarnemen, is waarschijnlijk een kweekresultaat uit Nederland, dat voor het eerst werd gecreëerd in de 17e eeuw.
De wilde wortel daarentegen heeft witte wortels en komt oorspronkelijk uit het Middellandse Zeegebied. De plant was al bekend als geneeskrachtige plant bij de Grieken en Romeinen rond 60 voor Christus. Tegenwoordig zijn er in heel Europa wilde populaties te vinden op voedselrijke weiden en onkruidrijke graslanden, dus het is moeilijk te zeggen wanneer deze plant bekend is geworden als cultuurplant. De wortel van vandaag is waarschijnlijk een kruising tussen de wilde peen, de zogenaamde zwarte peen en de reuzen peen. De gele en rood paarse soorten komen oorspronkelijk uit Iran en zijn in de 12e eeuw via Spanje naar Europa gekomen. Wortelen zijn daarom ook zeker een oeroud gewas. Alleen de wortels worden geoogst, die rauw, gekookt, geconserveerd en als sap worden gegeten. De wortel (Daucus carota) is ongeëvenaard als een van de meest populaire groenten: In Europa zijn wortelen na tomaten nu de meest geteelde groente.

Er zijn verschillende namen voor de wortel. In Duitsland zijn de meest voorkomende namen: Karotte, Möhre, gelbe Rübe, Wurzel, Mohrrübe und Gelbe Rübe. De wortels van de plant worden gegeten. Wortelen kunnen rauw worden gegeten als salade, gekookt als groente, puree of soep, of als wortelsap.

Wortelen hebben een diepe, goed gedraineerde zand- of zandleembodem nodig. Daarom doen ze het meestal niet zo goed in de huis-tuin. Omdat de wortel tot de schermbloemenfamilie behoort, moeten de zaden elke vier jaar op dezelfde plek worden gezaaid om de grond gezond te houden.