De grote lisdodde is een oud belangrijk nuttig gewas, die in de loop van permacultuur werd herontdekt vanwege hun ongelooflijk veelzijdig gebruik. Het gaat over een blijvende, winterharde waterplant, die in vlak, tot 50 cm diep water groeit en vaak te vinden is aan oevers van meren, sloten, moerassen en andere langzaam stromende wateren. De plant kan tot 3 m hoog worden en breidt zich in de loop van de tijd uit via hun wijd vertakte wortelstok. Alle delen van de plant zijn bruikbaar: Het meest bekende is het gebruik van gedroogde stengels voor het afdekken van daken, de beroemde rietdaken. Bladeren en stengels van de vezelplant zijn eveneens uitstekend geschikt voor het vlechten van korven en matten. De kennis van de culinaire kwaliteiten van de lisdodde is echter grotendeels vergeten, daarbij zijn alle delen van de plant eetbaar. De wortelstok kan het hele jaar worden geoogst en is bekent als oude wortelgroente, dat gekookt als aardappelen kan worden gegeten. Gedroogd wordt het meestal tot meel verwerkt, omdat het veel eiwitten en zetmeel bevat en zeer goed geschikt is voor het bakken. De in het voorjaar geoogste verse scheuten zijn erg lekker. Ze hebben een licht komkommer aroma en worden klaargemaakt als asperges. Ook de bloemen en zaden kunnen op verschillende manieren worden gebruikt in de keuken. Onrijpe bloeiwijzen kunnen gekookt als groente pan of in soep worden gebruikt en hebben een zoet aroma, dat doet denken aan maïs. Verder is de breedbladige lisdodde ook nog bekend als populaire geneeskrachtige plant. De teelt in waterdichte kuipen of langs de vijver in de tuin is erg zinvol, omdat bij de oogst van de in het wild groeiende planten het gevaar bestaat van accumulatie zware metalen en toxines in de bruikbare plantendelen - niet voor niets wordt de lisdodde bij voorkeur aangeplant om vervuild water te reinigen.
Er zijn geen beoordelingen.
Bekijk a.u.b. onze privacyverklaring
